درختان زیبایی طبیعت هستند و فواید بسیاری برای زندگی انسان دارند. مردمان این سرزمین باید در حفظ و مراقبت از درختان کوشا باشند. درختان نمایی از تجلی و زیبایی خداوند هستند.
تصور کنید به جای آنکه ریشه ی یک درخت در خاک باشد و همش به دنبال قطرات آب به این سو و آن سو باشد ، ریشه ی آن درخت در ابر فرو رفته باشد. ریشه بجای آنکه در یک زمین سخت و بدون آب باشد در میان ابرهای نرم و لطیف باشد که پر از آب هستند.
اگر تنه ی طولانی آن امتداد داشت آنگاه شاخه های سبز و زیبایش بر روی زمین خداوند کشیده میشد.
تصور کنید یک درخت به جای میوه های سیب و هلو و شلیل و … بستنی می داد ، چقدر خوب میشد.
دیگر هروقت تابستان که میشد میان آن همه موج گرما، به جای خرید بستنی از درختان بستنی میچیدیم و میخوردیم.
وقتی ریشه یک درخت در ابر فرو رفته باشد خوبی آن این است که دیگر به آبیاری نیاز ندارد و زحمت کشاورزان هم کم میشود و همیشه درختان سرسبز و زیبا می مانند.
شاید دیگر همیشه بهار میبود و پاییز و زمستان مفهومی نداشت.
زیبایی فصول به این است که چهار فصل ، بهار تابستان پاییز زمستان را تجربه کند و درخت ما هم در تمام فصل ها با